Miklós Horthy

40px|Odznaka za Służbę dla Oficerów I Klasy (50 lat) 40px|Odznaka za Służbę dla Oficerów I Klasy (30 lat) 40px|Krzyż Wielki Odznaki Honorowej Niemieckiego Czerwonego Krzyża 40px|Krzyż Wielki Orderu Wierności (Besa) 40px|Medal Pamiątkowy Wojny 1939–1940 40px|Medal Zasługi Włoskiego Czerwonego Krzyża 40px|Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie |commons = Category:Miklós Horthy |wikiźródła = |wikicytaty = Miklós Horthy }} mały|Miklós Horthy w czasie I wojny światowej mały|Miklós Horthy i Adolf Hitler w 1938 mały|Miklós Horthy wpisujący się do księgi pamiątkowej przy [[Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie|Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie]] Miklós Horthy de Nagybánya (ur. 18 czerwca 1868 w Kenderes, zm. 9 lutego 1957 w Estoril) – węgierski wojskowy, marynarz, polityk i mąż stanu, wiceadmirał, Regent Królestwa Węgierskiego (1920–1944). Oficer austro-węgierski, zaczął prędko robić karierę, był też adiutantem przybocznym cesarza Franciszka Józefa I (1911–1914), pod koniec I wojny światowej mianowany naczelnym dowódcą Marynarki Wojennej Austro-Węgier (luty–listopad 1918). Po upadku Monarchii Habsburskiej stanął na czele sił kontrrewolucyjnych i obalił Węgierską Republikę Rad. W nowo powołanym królestwie mianował się głównodowodzącym sił zbrojnych oraz, zablokowawszy powrót prawowitego władcy Króla Karola IV, regentem i zbudował prawicowy autorytaryzm. Dążąc do rewizji Traktatu Trianońskiego, wobec braku poparcia międzynarodowego, wybrał sojusz z III Rzeszą i członkostwo w Osi, wziął z nią udział w II wojnie światowej i przejściowo odzyskał część utraconych ziem węgierskich. Gdy w 1944 roku, w obliczu klęsk chciał przejścia Węgier na stronę aliantów, Niemcy odsunęli go od władzy i uwięzili. Po wojnie znalazł się na emigracji, zmarł w 1957 roku w Portugalii. Jego prochy sprowadzono na Węgry w 1993 i uroczyście pochowano pomimo kontrowersji. Źródło: Wikipedia