Instytut Niemieckich Prac na Wschodzie

Institut für Deutsche Ostarbeit (w skrócie IDO; Instytut Niemieckich Prac na Wschodzie, błędnie: Instytut Niemieckiej Pracy Wschodniej, potocznie w czasie wojny – „Ostinstytut”) – utworzona przez nazistowskich Niemców w Krakowie w latach 1940–1945 placówka naukowa o charakterze zwłaszcza antropologiczno-etnograficznym z siedzibą w Collegium Maius; jej zadaniem było zbieranie materiałów o domniemanym niemieckim charakterze ziem polskich. Dyrektorem Instytutu był do roku 1945 dr Wilhelm Coblitz.

Po zamknięciu przez Niemców Uniwersytetu Jagiellońskiego instytut przejął zasoby Biblioteki Jagiellońskiej, którą przemianowano na ''Staatsbibliothek''. Instytut posiadał dwa wydziały filialne w Warszawie i Lwowie i korzystał z kilku stacji badawczych na prowincji (m.in. w Puławach i Końskiem k. Lwowa). Źródło: Wikipedia