Parteihochschule Karl Marx

mały|B. siedziba Wyższej Szkoły Partyjnej im. Karola Marksa na zamku Hakeburg w Kleinmachnow (1948-1955) mały|Spotkanie aktywu berlińskiego SED w b. siedzibie Szkoły (październik 1957) Parteihochschule Karl Marx beim ZK der SED (z niem. Wyższa Szkoła Partyjna im. Karola Marksa przy KC SED, w skrócie: ''PHS Karl Marx'') – uczelnia powołana w 1946 w Radzieckiej Strefie Okupacyjnej w Niemczech.

Przekazując treści z podstaw nauk społecznych w duchu marksistowsko-leninowskim wykładowcy przygotowywali kwalifikowane kadry dla centralnego aparatu partyjno-państwowego. Uczelnia, choć podlegała Komitetowi Centralnemu SED, formalnie była państwową szkołą wyższą, po powołaniu NRD z wpisem w 1953 do rejestru szkół wyższych tego kraju (''Hochschulregister der DDR''), z prawem do przeprowadzania przewodów doktorskich i postępowań habilitacyjnych. Uczestnicy, w szczególności kursu rocznego, mieli od lat 60., zazwyczaj już wyższe wykształcenie. Minimalny wiek dla studentów wynosił zwykle 25 lat. Absolwenci, po trzyletnich studiach, otrzymywali odpowiednik dyplomu licencjackiego w zakresie nauk społecznych (''Diplom-Gesellschaftswissenschaftler'') i wchodzili do kręgu, jeżeli już w nim wcześniej nie byli, nomenklatury partyjnej. Szkołę zamknięto z dniem 30 czerwca 1990, jednocześnie wykreślając z rejestru.

W NRD funkcjonowały też krajowe (''Landesparteischule''), a po reformie podziału administracyjnego państwa, okręgowe (''Bezirksparteischulen'') oraz powiatowe szkoły partyjne (''Kreisparteischulen'').

Szkoła była określana „czerwonym klasztorem” (''Rotes Kloster''), lub „wilczym kanionem” (''Wolfsschlucht''). Źródło: Wikipedia