Walther Poppelreuter

Walther Poppelreuter, także nieprawidłowo: ''Walther Poppelreuther'', ''Walter Poppelreuter'' (ur. 8 października 1886 w Saarbrücken, zm. 11 czerwca 1939 w Bonn) – niemiecki lekarz psychiatra i neurolog.

Podczas I wojny światowej prowadził badania nad urazami mózgu u rannych żołnierzy. Na Uniwersytecie w Bonn kierował Instytutem Psychologii Klinicznej (''Instituts für klinische Psychologie''). Od 1922 roku jako profesor nadzwyczajny nauczał psychologii klinicznej. Od 1925 pracował w ''Institut für Arbeits-Psychologie'' w Bonn.

W 1928 zastąpił Adolfa Wallicha na stanowisku dyrektora Laboratorium Psychotechniki Przemysłowej (''Laboratorium für industrielle Psychotechnik'') w RWTH Aachen. Pracując tam, opierając się na doświadczeniu zdobytym podczas wojny, zajmował się interdyscyplinarnym usprawnianiem procesu pracy i wyznaczył nowe standardy pracy naukowej w tej dziedzinie. W 1931 roku wstąpił do NSDAP i pełnił funkcję nauczyciela w ''NS-Lehrerbund''. W semestrze zimowym 1932 roku wygłosił pierwszy wykład zatytułowany ''Politische Psychologie als angewandte Psychologie'', oparty na ''Mein Kampf''. Hitler w lipcu 1932 roku pisemnie wyraził radość z tego powodu, że jego książce poświęcono pierwszy wykład na uczelni.

W 1934 roku opublikował artykuł ''Hitler, der wissenschaftliche Psycholog'', w którym przypisał Hitlerowi wrodzone umiejętności psychologa. W okresie III rzeszy Poppelreuter pracował jako konsultant w ''Deutsches Institut für Nationalsozialistische Technische Arbeitsforschung und -schulung'' (DINTA) w Düsseldorfie.

W 2003 roku niemieckie czasopismo „Nervenarzt” opublikowało artykuł biograficzny na temat Poppelreutera, bez odniesienia się do nazistowskich wątków w jego biografii. W następnych numerach pisma opublikowano listy od protestujących przeciwko temu czytelników.

Jednym z jego najbardziej znanych osiągnięć jest opracowanie testu tablic Poppelreutera, wykorzystywanego m.in. w diagnostyce psychologicznej kierowców. Na tablicy formatu A-0 znajdują się 2 kolumny z liczbami (czasem 3, jeśli bierzemy pod uwagę również ID pola), natomiast zadaniem uczestnika jest jak najszybsze znalezienie tzw. liczby środkowej. Odpowiedzi są następnie weryfikowane przez psychologa oraz poddawane ocenie. Wynik na poziomie powyżej 90% uznaje się za wysoką wydajność, natomiast poniżej 70% za wydajność niedostateczną. Źródło: Wikipedia